in Poëzie

Ooit, een wollig gedicht

 

Ooit

In deze zee van wol
laat ik me leiden
door die kleine kapitein
die keffer die bevelen geeft
braaf golf ik mee van rechts
naar links en terug naar rechts
het lam rukt ongeduldig
aan mijn spenen

Ik, die beter weet
sta niet aan wal
maar midden tussen
slaapwekkend blatende
weigenoten

De draden in mijn brein
breien onzichtbaar
een averechts patroon

Ooit word ik ram
of schaapshond
ik blijf niet meegaan
met de eb en vloed
van scheepswol


Write a Comment

Comment